« ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΜΕ ΘΕΜΑ “ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ” (1Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ), 28.03.2016 »

Την Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016 στην αίθουσα ομιλιών του Κέντρου Νεότητας «ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ», στο Αίγιο, πραγματοποιήθηκε, στα πλαίσια της επιμόρφωσης των κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας,  η πρώτη συνάντηση  του Σεμιναρίου με θέμα «Ζητήματα λατρείας και λειτουργικής αγωγής».

Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Νικόλαος Ιωαννίδης, Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος,  αφού πρώτα αναφέρθηκε στους στόχους και το περιεχόμενο  του προγράμματος, παρουσίασε το ιστορικό  πλαίσιο της Ορθόδοξης Λατρείας. 

Μεταξύ άλλων μίλησε για την ιστορική διαδρομή διαμόρφωσης των λατρευτικών και ιδιαιτέρως  των λειτουργικών τύπων και κειμένων από τα πρώτα χρόνια της Εκκλησίας έως την οριστική τελική μορφή τους. 

Αναφέρθηκε στο ασματικό και μοναχικό τυπικό και την στουδιτική μεταρρύθμιση, και ολοκλήρωσε την εισήγησή του με αναφορά  στα ερμηνευτικά  κείμενα του αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης και του ιερού Καβάσιλα.

Ακολούθησε εποικοδομητική συζήτηση με τους ιερείς την οποία συντόνισε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως π. Ιωακείμ Βενιανάκης.

Υπογραμμίζεται ότι το Σεμινάριο αυτό πραγματοποιείται σε συνεργασία  με το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμόρφωσης Κληρικών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και μετέχουν 57 ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεως.

« ΠΛΑΝΗΤΕΡΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ, 25.03.2016 »

                

« Η ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ »

Μέσα στο κλίμα του σημερινού εορτασμού της διπλής επετείου, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της κήρυξης της Ελληνικής θαύμα, το οποίο επιτέλεσαν οι πατέρες μας. Αγαπητοί μου φίλοι, το κλίμα της κρισιμότητας των καιρών μας επιβάλλει να αναβιώνουμε αυτό το κλέος του Εικοσιένα. Το αντίκρυσμα του αγώνα εκείνου, παρά την ζοφερή πραγματικότητα της σημερινής σύγχυσης που επικρατεί, παρακινεί όλους μας σε έξαρση και σε ιστορική αυτογνωσία. Παρά το γεγονός, ότι καταβάλλεται προσπάθεια από κάποιους ανθελληνικούς κύκλους να συσκοτισθεί το αληθινό πρόσωπο του αγώνα αυτού, μένει ακέραιη η πεποίθηση και ήδη έχει αποκρυσταλλωθεί ως ιστορική αλήθεια, ότι το γεννητικό κύτταρο του νεώτερου Ελληνισμού είναι η Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση.

Η Ελληνική Επανάσταση γεννήθηκε και καρποφόρησε σε πείσμα του ευδαιμονισμού της Ευρώπης και των δολοπλοκιών της Ιερής Συμμαχίας. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 είναι το πιο υπέροχο κατόρθωμα του 19^ου αιώνα. Είναι καρπός ιστορίας και εθνικής ανάτασης. Το υπόμνημα του Εικοσιένα είναι από τα ενδοξότερα της ιστορίας του Ελληνισμού. Διακηρύσσει κατά τρόπο περίλαμπρο την αλήθεια αυτή. Το νόημά του, η ουσία, η διεξαγωγή του αγώνα του Εικοσιένα, τα επακόλουθά του, η απήχησή του συνιστούν σταθμό. Είναι ο καθολικός αγώνας ενός Έθνους και ενός λαού, που φώτισε την ανθρωπότητα. Έδωσε την πνευματική καθοδηγία στα λοιπά έθνη της Ευρώπης. Η απήχηση της εποποιΐας αυτής έχει διεθνή σημασία. Η εθνεγερσία του Εικοσιένα παρουσιάζει κάτι το μοναδικό. Είναι πραγματικά ένα συγκλονιστικό θαύμα, που αφήνει εκστασιασμένη την ανθρωπότητα.

Όταν οι λίγοι Έλληνες υπόδουλοι, που κατοικούσαν στις κοιλάδες και στα όρη αποφάσισαν να πάρουν τα όπλα και να προσφέρουν τη ζωή τους ως απλό ενέχυρο της ελευθερίας, γνώριζαν σαφώς ότι το διεθνές κλίμα ήταν εχθρικό και δυσμενές. Από όλες τις πλευρές το διεθνές κλίμα και ο παγκόσμιος ορίζοντας είναι ομιχλώδης και η Ευρωπαϊκή Ήπειρος κείται υπό την θλιπτική επιρροή της Ιερής Συμμαχίας. Το πατριωτικό και ιστορικό υπόμνημα της θυσίας φωτίζει την νεφελώδη ατμόσφαιρα της Ευρωπαϊκής γης, όπου είχε επιβληθεί η απολυταρχία και είχε καταπνιγεί κάθε ίχνος της Γαλλικής Επανάστασης και κάθε ιδέα φιλελευθερισμού είχε παραμερισθεί. Αυτοί όμως οι λίγοι φτωχοί Έλληνες τα κατάφεραν τελικά. Κατατρόπωσαν τους Τούρκους και άφησαν κληρονομιά στα έθνη την προάσπιση της ελευθερίας και την καταπολέμηση της κάθε είδους δουλείας.

Και η εποχή της Τουρκοκρατίας ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος για το Ελληνικό Έθνος. Ας ακούσουμε τι έλεγε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στον λόγο του στην Πνύκα, στις 7 Οκτωβρίου του έτους 1838: «Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ότι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους αλλ’ εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος τον σταυρό του έκαμε» (Ο λόγος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, σελίδα 12). Οι αγωνιστές του 1821 είχαν πρωτίστως πίστη στον Ιησού Χριστό και γι’ αυτό κατάφεραν να απαλλαγούν από την σκλαβιά. Έλεγε πάλι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: «Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας, και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος» (Ο λόγος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, σελίδα 14).

Και σήμερα η Ευρώπη κυριαρχείται από στοιχεία απολυταρχισμού. Κλείνει τα σύνορα σε ανθρώπους που έχουν ταλαιπωρηθεί από πολέμους, που στην πλειοψηφία τους κατευθύνονται από την Δύση, και τους αφήνουν να εγκλωβισθούν σε μία μικρή χώρα σαν την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται και σε δεινή οικονομική κατάσταση. Ίσως είναι και ένα καλομελετημένο σχέδιο από τις σκοτεινές δυνάμεις σε συνεργασία με ντόπιους απάτριδες πολιτικούς, προκειμένου να ισλαμοποιηθεί η Ελληνική κοινωνία. Εμείς ως απόγονοι των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι και σε εγρήγορση, προκειμένου να διαφυλάξουμε την Πίστη μας και την Πατρίδα μας. Παράλληλα, ως Χριστιανοί που είμαστε, οφείλουμε να κρατάμε ισορροπίες, χωρίς να διακατεχόμαστε από ρατσιστικές ιδέες και υπερβολές.

Αγαπητοί μου φίλοι, αυτή η εγρήγορση ως ενότητα πίστης και πνεύματος θα είναι ο αποτελεσματικώτερος τρόπος αξιοποίησης του παγκόσμιου υπομνήματος του Εικοσιένα. Το Γένος μας ανέδειξε μέσα από την κοιτίδα του προσωπικότητες με πνευματικότητα και ηρωϊκό ήθος, των οποίων η θυσία και η ανδρεία επέβησαν παγκόσμια υποδείγματα και συγκροτούν την χρυσή και την τίμια αλυσίδα σε αδιάσπαστη συνοχή μέχρι σήμερα για το Έθνος μας. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί εχθροί της Πίστης και της Πατρίδας μας, οι οποίοι με κάθε τρόπο πολεμούν αυτά τα δύο ιδανικά. Όμως δεν θα τα καταφέρουν να τα εξαφανίσουν. Και αυτό θα γίνει, αν εμείς ζητήσουμε την βοήθεια του Θεού και αγωνισθούμε εναντίον όσων πολεμούν την Πίστη και την Πατρίδα μας. Οφείλουμε ως Έλληνες να αντιδράσουμε και να συνεχίσουμε το έργο των αγωνιστών του Εικοσιένα.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.

« ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ “ΠΟΛΥΕΔΡΟ” ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ, 22.03.2016 »

Χθες, στις 22 Μαρτίου και ώρα 6.45 μ.μ., συναντηθήκαμε και πάλι τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης Λογοτεχνίας, στο βιβλιοπωλείο «Πολύεδρο», στην Πάτρα. Συζητήσαμε για το βιβλίο του Ivan Turgenev «Πατέρες και γιοι», από τις εκδόσεις «Άγρα». Οι απόψεις των μελών της Λέσχης, που ακούσθηκαν ήσαν ενδιαφέρουσες. Το βιβλίο άρεσε πάρα πολύ στα μέλη της Λέσχης και συζητήθηκε αρκετά. Τελικά η κλασσική λογοτεχνία εντυπωσιάζει και αντέχει στον χρόνο.

Η επόμενη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις 19 Απριλίου 2016, στον φιλόξενο χώρο του «Πολύεδρου», όπου θα συζητηθεί το βιβλίο του Graham Greene «Η Δύναμις και η Δόξα», από τις εκδόσεις «ΠΟΛΙΣ».

π. Βασίλειος.

« ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΓΙΟΙ, IVAN S. TURGENEV »

«Αυτό πού έχει σημασία είναι ότι δύο επί δύο μας κάνει τέσσερα, κι όλα τα άλλα είναι ανοησίες».

Η ΡΩΣΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ της δουλείας. Οι πατέρες: σπλαχνικοί, λίγο κουρασμένοι, σκεφτικοί, άλλα και πεπεισμένοι ότι μια γερή δόση αγγλικού φιλελευθερισμού θα λύσει τα προβλήματα μιας χώρας που είναι ακόμη φεουδαρχική. Οι γιοί: μελαγχολικοί, πικραμένοι, πρόωρα απογοητευμένοι, που μισούν κάθε ιδέα μεταρρύθμισης, που πιστεύουν μόνο στην άρνηση, στο «ξεκαθάρισμα», στην καταστροφή οποιασδήποτε τάξης.

Σαν Άμλετ πριν από την επανάσταση, ο Μπαζάροφ προχωρά πέρα από έναν παράλογο θάνατο, η υστεροφημία του μετεωρίζεται ανάμεσα στους «δαίμονες» του Ντοστογέφσκι και στους μπολσεβίκους του 1917.

 

Το αριστούργημα του Τουργκένιεφ για τη σύγκρουση των γενεών μοιάζει τόσο φρέσκο, ειλικρινές και συναρπαστικό όσο ήταν για τους αναγνώστες πού πρώτοι ήρθαν καταπρόσωπο με τον διάσημο ήρωά του. Η αμφιλεγόμενη απεικόνιση του Μπαζάροφ, του «μηδενιστή» ή «καινούργιου ανθρώπου», σόκαρε τη ρωσική κοινωνία όταν το μυθιστόρημα δημοσιεύτηκε το 1862. Η εικόνα της ανθρωπότητας, που χάρη στην επιστήμη απελευθερώνεται από παμπάλαιες συμβάσεις και προκαταλήψεις, μπορεί να αποβεί απειλητική για οποιουσδήποτε πολιτικούς ή θρησκευτικούς θεσμούς και είναι ιδιαίτερα δραστική στις μέρες μας.

Ο Τουργκένιεφ υπήρξε μετριοπαθής, φιλελεύθερος, εχθρός απέναντι σε όλες τις πίστεις που κάνουν τους ανθρώπους να χάνουν τη λογική και την έννοια του μέτρου. Ίσως να νόμισε ότι με το Πατέρες και γιοι θα ξόρκιζε τις πιο αγωνιώδεις προαισθήσεις του, εξημερώνοντάς τες στην αγκαλιά της οικείας του ρωσικής φύσης, με μια κλασική μυθιστορηματική δομή τύπου Πούσκιν - όπως την είχε επεξεργαστεί για να συνδέσει τον νέο ρεαλισμό με την αρμονική σύλληψή του για την τέχνη. Τα πάθη που το βιβλίο του αποδέσμευσε στους συγχρόνους του γκρέμισαν τις εύθραυστες άμυνές του, γι' αυτόν το λόγο και οδηγήθηκε σε μεγάλη απόγνωση. Σ' εμάς πάλι, όλη η ομορφιά πού εκπέμπει το Πατέρες και γιοι βρίσκεται στην ανησυχητική δυσαρμονία του πλαισίου και του μηνύματος, στην ένταση που επιβάλλει αυτό το εκρηκτικό φορτίο του οποίου οι αλυσιδωτές αναφλέξεις θα αντηχήσουν σε όλο τον κόσμο.  
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).