«Και μη συγκοινωνείτε τοις έργοις τοις
ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε» (ΕΦ. 5, 11). Δηλαδή, «Και να μη
συμμετέχετε στα σκοτεινά κι ανώφελα έργα των άλλων, αλλά να τα ξεσκεπάζετε»
(ΕΦ. 5, 11). Σήμερα, αγαπητοί μου φίλοι, διαβάσθηκε ως Απόστολος ένα κομμάτι
από μια Επιστολή που έστειλε ο Απόστολος Παύλος στους Χριστιανούς της Εφέσου. Η
Έφεσος ήταν μία από τις πιο μεγάλες πόλεις της Μικράς Ασίας. Ήταν κτισμένη
κοντά στη θάλασσα και γι’ αυτό είχε γίνει πόλη εμπορική. Η κίνηση ήταν μεγάλη
και τα χρήματα άφθονα. Και όπου υπάρχουν πολλά χρήματα, οι κοινωνίες
διαφθείρονται ευκολότερα. Αν ζούσε κανείς την εποχή εκείνη, θα έβλεπε ότι η
Έφεσος ήταν γεμάτη από ταβέρνες και αμαρτωλά σπίτια. Οι κάτοικοι της Εφέσου
ζούσαν με γλέντια, ποτά, πορνείες, μοιχείες και πολλές άλλες αμαρτωλές
απολαύσεις.
Σε
αυτή την κατάσταση πολύ τους ενίσχυε η θρησκεία τους. Και η θρησκεία τους ήταν
η ειδωλολατρία. Οι θεοί τους ήταν και αυτοί άσωτοι και διεφθαρμένοι. Ήταν θεοί
χειρότεροι από τους ανθρώπους. Οι θεοί τους έκλεβαν, μεθούσαν, απατούσαν
γυναίκες. Όλοι ζούσαν στο σκοτάδι, στην ασωτία και στη διαφθορά. Αλλά ο
αληθινός Θεός, που θέλει όλοι οι άνθρωποι να πιστέψουν και να σωθούν, έστειλε
τον Απόστολο Παύλο. Τα θεία λόγια του Παύλου ήταν ένα δυνατό φως που διέλυε το
σκοτάδι της αμαρτίας. Άνθρωποι, που πριν ζούσαν την πιο διεφθαρμένη ζωή,
πίστεψαν στον Χριστό και μετανόησαν για τις πράξεις τους. Μίσησαν την
ειδωλολατρία, μίσησαν τον σατανά και τα πονηρά έργα του, βαπτίσθηκαν και έγιναν
Χριστιανοί. Πολλοί ήσαν εκείνοι που είχαν παρακινηθεί από το παράδειγμά τους και
έγιναν Χριστιανοί. Οι άνθρωποι θαύμαζαν τη δύναμη της νέας θρησκείας.
Αλλά στην Έφεσο υπήρχαν και άνθρωποι που
δεν ήθελαν να μετανοήσουν και να πιστέψουν στον Χριστό. Δεν έβλεπαν με καλό
μάτι την ηθική και θρησκευτική αλλαγή. Μισούσαν το φως, μισούσαν τον Χριστό,
γιατί δεν ήθελαν να χαθεί η ειδωλολατρία με τους ψεύτικους θεούς. Η θρησκεία
για τους εμπόρους αυτούς ήταν ένα εμπόριο. Έφτιαχναν αγάλματα θεοτήτων και τα
πουλούσαν. Είχαν ταβέρνες που γέμιζαν από πελάτες. Είχαν σπίτια αμαρτωλά και
εκμεταλλεύονταν τις γυναίκες. Και φυσικά με το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου,
όλο αυτό το αισχρό εμπόριο κινδύνευε να καταστραφεί. Θα έχαναν με την νέα πίστη
πολλά χρήματα. Γι’ αυτό μίσησαν τον Απόστολο Παύλο σαν τον μεγαλύτερο εχθρό
τους. Στα σχέδιά τους ήταν να τον σκοτώσουν. Όμως το χέρι του Θεού τον
προστάτευε από την μανία τους. Ο Παύλος έφυγε από την Έφεσο, αλλά δεν ξεχνούσε
ποτέ τους πιστούς της πόλης αυτής.
Οι άνθρωποι της Εφέσου, που δεν ήθελαν να
πιστέψουν στον Χριστό και να ζουν μία ενάρετη ζωή, θεωρούσαν τον Απόστολο
Παύλο, έναν φανατικό άνθρωπο. Γι’ αυτό ο Παύλος συνιστούσε στους Χριστιανούς,
να μην έχουν φιλίες με ανθρώπους που ζουν μέσα στην αισχρή ζωή της
ειδωλολατρίας. Επίσης τους συνιστούσε να μην δικαιολογούν τα πονηρά τους έργα.
Αλλά με τα λόγια τους και προ παντός με το παράδειγμά τους να τους ελέγχουν,
μήπως και αυτοί μετανοήσουν και επιστρέψουν. Ο έλεγχος ξεσκεπάζει όλη την
ακαθαρσία και τη διαφθορά των αμαρτωλών ανθρώπων. Ο έλεγχος είναι σαν το
φάρμακο, που είναι πικρό και δυσάρεστο και δεν θέλει να το πάρει ο ασθενής, κι
όμως αυτό είναι η σωτηρία του. Χωρίς διδασκαλία, χωρίς έλεγχο της κακίας και
της διαφθοράς, οι κοινωνίες θα σαπίσουν και θα καταστραφούν. Και αλλοίμονο στις
κοινωνίες που θα βρεθούν σε μία τέτοια κατάσταση.
Ο Απόστολος Παύλος, στην Αποστολική
περικοπή που ακούσαμε σήμερα, δεν ελέγχει γενικά και αόριστα. Ελέγχει πάνω σε
συγκεκριμένα αμαρτήματα. Ιδιαίτερα ελέγχει την μέθη, στην οποία έπεφταν συχνά
οι κάτοικοι της Εφέσου. Τους προέτρεπε να μένουν μακριά από την αμαρτία αυτή. Ο
μέθυσος, όπως είναι ζαλισμένος από το κρασί και δεν κυβερνάει τον εαυτό του,
μπορεί να κάνει τα πιο ανόητα και τα πιο αισχρά πράγματα. Μπορεί να διαπράξει
τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Και δεν είναι μόνο ότι ο αλκοολικός κάνει κακό στον
εαυτό τουˑ κάνει κακό και στην οικογένειά του. Αφήνει τα μέλη της οικογένειάς
του νηστικά και χωρίς χρήματα, προκειμένου να ικανοποιεί το πάθος του. Το ίδιο
συμβαίνει και με άλλα πάθη, που ταλαιπωρούν τους ανθρώπους. Και δυστυχώς το
κακό του αλκοολισμού, αντί να λιγοστεύει, αυξάνει στις ημέρες μας.
Αγαπητοί μου φίλοι, η κατάσταση σήμερα
είναι τραγική από κάθε πλευρά. Οι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί από τον Θεό,
έχουν βουτηχθεί μέσα στις αμαρτωλές ηδονές και κατευθύνονται στη ζωή τους από
τα διάφορα πάθη. Ποιος φταίει όμως γι’ αυτή την κατάσταση. Πολλοί και πολλά.
Αλλά κυρίως φταίμε εμείς οι κληρικοί, που δεν διδάσκουμε τον λαό και δεν
ελέγχουμε το κακό. Έχουμε ρίξει πολύ νερό στο κρασί μας. Φοβόμαστε να πούμε την
αλήθεια του Ευαγγελίου μήπως στενοχωρήσουμε τους ανθρώπους και μήπως χαλάσουν
οι σχέσεις μας. Όμως με την ένοχη σιωπή μας το κακό εξαπλώνεται. Ας ακουσθεί
και πάλι στον τόπο μας η σάλπιγγα του Ευαγγελίου, το ζωηρό κήρυγμα του
Αποστόλου Παύλου. Ας γίνουμε όλοι μας Χριστιανοί των πράξεων και όχι μόνο των
λόγων. Είναι πολύ σημαντικό να διδάσκουμε τους συνανθρώπους μας, κυρίως με την
συμπεριφορά μας.
Με
αγάπη Χριστού,
π.
Βασίλειος.
