Στο σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, ο Απόστολος Παύλος προβαίνει για μια ακόμη φορά στην μεγαλειώδη έκθεση της Οικονομίας του Θεού, του σχεδίου Του δηλαδή για τη σωτηρία του πεσμένου στην αμαρτία κόσμου. Ο Θεός μετά την πτώση του ανθρώπου στην αμαρτία ξεκινά την διαδικασία αποκατάστασης αυτού. Η αρχή γίνεται στην Παλαιά Διαθήκη, όπου εκεί αποκαλύπτεται στο ανθρώπινο γένος. Η Παλαιά Διαθήκη είναι η εποχή της παιδαγωγίας του ανθρώπου από τον Θεό. Κι όταν Εκείνος έκρινε ότι ήλθε η κατάλληλη εποχή, κατά την οποία τελείωσε η παιδαγωγία αυτή, έρχεται ο Ίδιος στο πρόσωπο του Υιού Του, για να αποκατασταθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος. Η Παλαιά Διαθήκη είναι η εποχή της προετοιμασίας, ενώ η Καινή Διαθήκη είναι η εποχή της εκπλήρωσης. Η παιδαγωγία και η αληθινή πίστη.
Η Παλαιά Διαθήκη λοιπόν δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή. Ο πεσμένος στην αμαρτία άνθρωπος τίθεται υπό επιτήρηση του Μωσαϊκού Νόμου και των Προφητών, προκειμένου να αποκατασταθεί η σχέση του με τον Θεό. Ο Θεός δίνει την ευκαιρία στον άνθρωπο να στραφεί στον εαυτό του, να κατανοήσει σε ποια κατάσταση βρίσκεται και έτσι να ζητήσει το έλεος και τη βοήθεια του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι ο Νόμος και οι Προφήτες δεν λειτουργούσαν ως τιμωρία, αλλά ως παιδαγωγία. Είχαν θεραπευτικό ρόλο για τον άνθρωπο. Επίσης η Παλαιά Διαθήκη δεν μπορεί να κατανοηθεί αλλιώς, παρά μόνο σε αναφορά προς τον Χριστό. Η Παλαιά Διαθήκη ολόκληρη συνιστά προφητεία για τον Χριστό και τον ερχομό Του. Ο Χριστός είναι το κλειδί της κατανόησης του παιδαγωγικού χαρακτήρα της πρώτης Διαθήκης. Η Παλαιά Διαθήκη είναι άρρητα συνδεδεμένη με την Καινή Διαθήκη.
Με τον ερχομό λοιπόν του Κυρίου και της πίστης σε Αυτόν «ουκέτι υπό παιδαγωγόν εσμεν» (ΓΑΛ. 3, 25). Ο Κύριος μας έφερε τον αέρα της ελευθερίας Τα τείχη του Νόμου τα γκρέμισε ο Ίδιος ο Χριστός. Αυτός είναι ο ελευθερωτής των ανθρώπων. Δεν έχουμε να περιμένουμε κάποιον άλλο Σωτήρα πέρα από Αυτόν. Οι Νεοεποχίτες περιμένουν τον δικό τους « σωτήρα », ο οποίος δεν είναι άλλος από τον Αντίχριστο. Τα όργανα της Νέας Εποχής εργάζονται πυρετωδώς για την έλευσή του. Εμείς όμως οι Χριστιανοί δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, γιατί έχουμε για αρχηγό της Πίστης μας τον ίδιο τον Θεό, τον Ιησού Χριστό. Όσοι στους έσχατους καιρούς διεκδικήσουν τον ρόλο του σωτήρα θα είναι ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες, που σκοπό θα έχουν την καταστροφή του ανθρώπου, υπηρετώντας πονηρές και σατανικές δυνάμεις. Όμως στο τέλος θα νικήσει ο Ιησούς Χριστός.
Ο Χριστός λοιπόν έρχεται και σώζει τον άνθρωπο. Και τον σώζει γιατί τον ενώνει με τον εαυτό Του. Και αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος όχι μόνο αποκαθίσταται στην προ της πτώσης κατάσταση, αλλά πολύ περισσότερο γίνεται ένα με τον Κύριο. Ο σκοπός δηλαδή του ερχομού του Χριστού στον κόσμο ήταν όχι μόνο να απαλλαγεί ο άνθρωπος από την αμαρτία, αλλά να ενσωματωθεί στον Δημιουργό του, να γίνει κι αυτός θεός κατά χάριν. Ο Απόστολος Παύλος το σημειώνει με έμφαση ακριβώς στη συνέχεια του λόγου του «Πάντες γαρ υιοί Θεού εστε δια της πίστεως εν Χριστώ Ιησού» (ΓΑΛ. 3, 26). «Είστε λοιπόν όλοι παιδιά του Θεού, αφού πιστεύετε στον Ιησού Χριστό» (ΓΑΛ. 3, 26). Το να είμαστε τα παιδιά του Θεού είναι μια μεγάλη δωρεά από μέρους Του. Σε αυτή την μεγάλη δωρεά του Θεού απαιτείται η δική μας συγκατάθεση. Απαιτείται η αποδοχή της προσφοράς της σωτηρίας από τον άνθρωπο.
Και ο Απόστολος Παύλος έρχεται να κάνει πιο συγκεκριμένα τα λόγια του. Η πίστη στον Ιησού Χριστό ενεργοποιείται από τη στιγμή που ο άνθρωπος εισέρχεται στην Εκκλησία. Χριστιανός με αληθινή πίστη είναι εκείνος που θα βαπτισθεί στο όνομα του Χριστού και θα γίνει μέλος του μυστικού Σώματός Του, που είναι η Εκκλησία. Αληθινός Χριστιανός είναι εκείνος που θα ζει πια σε κοινωνία με τους άλλους ανθρώπους. Υποστηρίζουν μερικοί ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν θέλουν να ακούνε για Εκκλησίες και Ιερείς. Αυτή είναι μια πλάνη, η οποία τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια μακριά από τον Θεό. Δεν νοείται πιστός μακριά από τα Μυστήρια της Εκκλησίας. Δεν νοείται πίστη, χωρίς τη συμμετοχή μας στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Και η Ιερωσύνη, την οποία αμφισβητούν κάποιοι, έχει δοθεί από τον ίδιο τον Θεό. Δεν είναι κατασκεύασμα ανθρώπων.
Αγαπητοί μου φίλοι, στην εποχή μας ακούμε πολλούς να μιλάνε για ελευθερία και για δικαιώματα. Και όμως αυτοί που αγωνίζονται γι’ αυτά τα ιδανικά είναι υποδουλωμένοι στα διάφορα προσωπικά τους πάθη. Το ακριβό ζητούμενο της εποχής μας είναι η ελευθερία. Ελεύθερος για την πίστη μας, όπως το υπογραμμίζει ο Απόστολος Παύλος, είναι αυτός που έλαβε την Χάρη να γίνει παιδί του Θεού. Μόνο αυτός που θέτει υπεράνω όλων τον Κύριο είναι όντως απελευθερωμένος από τα στοιχεία και τα πάθη του κόσμου. Το να διαγράφει κανείς την πίστη στον Χριστό και να μιλάει για ελευθερία είναι ασφαλώς σε λανθασμένη πορεία. Τέτοιου είδους άνθρωποι βρίσκονται κάτω από την εξουσία του πιο στυγνού τυράννου, του εγωϊσμού τους και του διαβόλου. Αν θέλουμε να είμαστε αληθινά ελεύθεροι, οφείλουμε να αποδεχθούμε τη δωρεά της υιοθεσίας του Χριστού προς εμάς και να Τον αγαπήσουμε.
Με αγάπη Χριστού,
π. Βασίλειος.
