« ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ »

Κατά τη σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου φίλοι, πρώτη μετά την Πεντηκοστή, η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη όλων των Αγίων. Η Πεντηκοστή είναι η εορτή της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος. Η Κυριακή των Αγίων Πάντων, που εφέτος συμπίπτει και με την εορτή της Σύναξης των Αγίων Αποστόλων, είναι η εορτή των καρπών του Αγίου Πνεύματος, η εορτή της ζωής της Εκκλησίας στα πρόσωπα όλων των Αγίων της, από κτίσεως κόσμου μέχρι τη συντέλεια των αιώνων. Η εορτή των Αγίων Πάντων βεβαιώνει την παρουσία του Παρακλήτου στην Εκκλησία. Το Άγιο Πνεύμα κατοικεί εκεί όπου το αποδέχονται και φωτίζει αυτούς στους οποίους εγκαθίσταται. Το Άγιο Πνεύμα, που την ημέρα της Πεντηκοστής έκανε ορατά « εν είδει πυρίνων γλωσσών »  την είσοδό Του στην Εκκλησία, ποτέ δεν σταμάτησε να επιφέρεται πάνω από την άβυσσο του κόσμου, σαν τότε στη δημιουργία του κόσμου.

Τρεις φορές το χρόνο διαβάζεται στην Θεία Λειτουργία αυτή η Αποστολική περικοπή, την Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα, την Κυριακή της Ορθοδοξίας και σήμερα, Κυριακή των Αγίων Πάντων. Είναι παρμένη από την προς Εβραίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Στη συγκεκριμένη περικοπή, μετά τον ορισμό για την πίστη, ο Απόστολος παραθέτει μια σειρά από παραδείγματα από την Παλαιά Διαθήκη ανθρώπων και κατορθωμάτων της πίστης. Εμάς τους σημερινούς Χριστιανούς ίσως αυτά τα παραδείγματα μας αφήνουν αδιάφορους. Εκείνοι όμως προς τους οποίους έγραφε την Επιστολή και ήξεραν και μπορούσαν να εκτιμήσουν αυτά, για τα οποία τους έλεγε. Αλλά όπως κι αν έχει το πράγμα, το γεγονός είναι πως εδώ πρόκειται για πρόσωπα που υπήρξαν και για πράξεις που έγιναν, κι αυτό έχει μεγάλη σημασία για την πίστη.

Στη σημερινή Αποστολική περικοπή ο Απόστολος μιλάει για σύννεφο μαρτύρων∙ «τοσούτον έχοντες περικείμενον ημίν νέφος μαρτύρων» (ΕΒΡ. 12, 1). Τι όμως εννοεί και τι είναι το σύννεφο των μαρτύρων ; Κατά την ημέρα της Αναλήψεώς Του ο Χριστός είπε στους Αποστόλους : «Έσεσθέ μοι μάρτυρες…έως εσχάτου της γης» (ΠΡΑΞΕΙΣ 1, 8). Δηλαδή «θα είσαστε μάρτυρές μου ως τα πέρατα της γης» (ΠΡΑΞΕΙΣ 1, 8). Είναι τα τελευταία λόγια που άκουσαν οι άνθρωποι από τον ενανθρωπήσαντα Λόγο του Θεού. Σύμφωνα με αυτά τα λόγια, η αποστολή των Αποστόλων στον κόσμο και το κήρυγμα του Ευαγγελίου θα ήταν και είναι πάντα η «μαρτυρία Ιησού Χριστού» (ΑΠΟΚ. 1, 2). Οι Απόστολοι έλαβαν την Χάρη του Αγίου Πνεύματος και στάλθηκαν για να κηρύξουν στον κόσμο πίστη και υπακοή στο όνομα του Ιησού Χριστού.

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο οποίος είναι ένας από εκείνους που έδωσαν μαρτυρία για τον λόγο του Θεού, μας αποκαλύπτει πως όλα αυτά είναι πραγματικά και πως τα έζησε. Γράφει για τη μαρτυρία αυτή στην πρώτη του Επιστολή : «ο ακηκόαμεν, ο εωράκαμεν τοις οφθαλμοίς ημών, ο εθεασάμεθα και αι χείρες ημών εψηλάφησαν…μαρτυρούμεν και απαγγέλλομεν υμίν…» (Α΄ ΙΩΑΝ. 1, 1-2). Δηλαδή, «εκείνο που ακούσαμε και είδαμε με τα μάτια μας και ψηλάφησαν τα χέρια μας…αυτό μαρτυρούμε και κηρύττουμε σε σας» (Α΄ ΙΩΑΝ. 1, 1-2). Είναι αρκετά τα χωρία της Καινής Διαθήκης, τα οποία αναφέρονται στη λέξη «μαρτυρία». Είναι πραγματικά μία από τις πιο ιερές λέξεις της Αγίας Γραφής. Εκτός της Καινής Διαθήκης, τη συναντάμε και στην Παλαιά Διαθήκη. Διαβάζουμε στον Προφήτη Ησαΐα : «Γίνεσθέ μοι μάρτυρες και εγώ μάρτυς, λέγει Κύριος ο Θεός» (ΗΣ. 43, 10).

Αυτή τη μαρτυρία καλούμαστε να δίνουμε κι εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί. Να είμαστε άνθρωποι, που να μεταδίδουμε το φως γύρω μας. Αυτό όμως για να γίνει χρειάζεται πνευματικός αγώνας για την απόκτηση των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Δεν μπορούμε να λεγόμαστε Χριστιανοί και η ζωή μας να είναι αντίθετη από αυτά που πρεσβεύουμε. Τότε πέφτουμε σε φαρισαϊκή υποκρισία και αντί να ωφελούμε τους συνανθρώπους μας, τους βλάπτουμε και τους οδηγούμε στην αμφιβολία και στην αμφισβήτηση. Σαν Χριστιανοί οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί στην καθημερινή μας ζωή και να προσπαθούμε να διδάσκουμε με τα έργα μας και όχι με τα λόγια. Στη σημερινή εποχή έχει χορτάσει ο κόσμος από λόγια. Χρειαζόμαστε να βλέπουμε πράξεις. Το φωτεινό παράδειγμά μας είναι εκείνο που μπορεί να συγκινήσει τους συνανθρώπους μας, που βρίσκονται μακριά από την Εκκλησία.

Αγαπητοί μου φίλοι, το «περικείμενον ημίν νέφος μαρτύρων» (ΕΒΡ. 12, 1), για το οποίο γράφει ο Απόστολος Παύλος, δεν είναι μόνο οι Άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης, οι Πατριάρχες, οι Προφήτες και οι Δίκαιοι, αλλά και της Καινής Διαθήκης, οι Απόστολοι, οι Μάρτυρες και οι Όσιοι και όλοι όσοι βιώνουν και βρίσκονται μεταξύ μας. Γιατί η Εκκλησία δεν σταμάτησε ποτέ να είναι Εκκλησία μαρτύρων και αγίων, γιατί Εκκλησία θα πει μαρτυρία Ιησού Χριστού και μαρτύριο για τον Ιησού Χριστό, μαρτύριο αίματος και μαρτύριο συνειδήσεως. Η Εκκλησία δεν είναι κάποια ιδεολογική θεωρία ή κάποιο θρησκευτικό σωματείο, αλλά είναι μαρτυρία και μαρτύριο, ζωή δηλαδή και θάνατος για τον Ιησού Χριστό, «εγηγερμένον εκ νεκρών» (Β΄ ΤΙΜ. 2, 8). Ας έχουμε λοιπόν τους Αγίους της Εκκλησίας μας για πρότυπα στην καθημερινή μας ζωή.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.