« ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »

Το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου φίλοι, μας μιλάει για τη συγχωρητικότητα. Είναι μία από τις Παραβολές του Κυρίου μας. Είναι γνωστή ως η Παραβολή του κακού δούλου. Μιλάει το Ιερό Ευαγγέλιο, λοιπόν, για ένα βασιλιά, ο οποίος ζητούσε τα οφειλόμενα από όλους τους χρεώστες του. Στη συνέχεια βλέπουμε τον βασιλιά, να δείχνει έλεος σε ένα δούλο, που του όφειλε ένα μεγάλο ποσό. Τον απαλλάσσει εντελώς από το χρέος του. Ο ίδιος δούλος όμως συμπεριφέρεται σε ένα σύνδουλό του με ένα εντελώς αντίθετο τρόπο, με ασπλαχνία, αφού τον οδήγησε στη φυλακή για ένα πολύ μικρότερο ποσό που του όφειλε. Ο δούλος αυτός δεν σκέφθηκε καθόλου την ευεργεσία του κυρίου του, ο οποίος τον απάλλαξε από το μεγάλο χρέος του. Δυστυχώς ο άνθρωπος ξεχνά εύκολα την ευεργεσία, που του προσφέρεται και φέρεται σκληρά στους συνανθρώπους του.

Βασιλιάς, στην Παραβολή που ακούσαμε, θεωρείται ο Ίδιος ο Θεός και δούλος ο κάθε άνθρωπος, που οφείλει εξαιτίας των αμαρτιών του στον Θεό και ζητά την ευσπλαχνία Του και τη συγχώρησή Του. Στη θέση του δούλου βρισκόμαστε πολλές φορές κι εμείς, που ενώ ζητάμε την άφεση των δικών μας αμαρτιών από τον Θεό, εντούτοις δεν συγχωρούμε τον συνάνθρωπό μας. Το μήνυμα του Κυρίου μας, στο τέλος της Παραβολής είναι σαφές. Δεν είναι δυνατό να ζητάμε συγχώρηση από το Θεό, όταν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε συγκαταβατικοί στα λάθη και στις αδυναμίες των συνανθρώπων μας. Αυτό το βλέπουμε και στην Κυριακή Προσευχή, στο « Πάτερ ημών ». Ζητάμε από τον Θεό να μας συγχωρήσει τα παραπτώματά μας, όπως και εμείς συγχωρούμε τα λάθη των άλλων. « Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών ».

Μέσα από το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, μπορούμε να κατανοήσουμε την απεριόριστη αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο. Ο Θεός συγχωρεί με ευκολία τα παραπτώματά μας, αρκεί εμείς να Του το ζητήσουμε με ειλικρινή μετάνοια. Έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης « Όταν ο άνθρωπος αναγνωρίζη την αγάπη του Θεού, τότε και ο Θεός τον…“βομβαρδίζει” με την αγάπη Του. Ίσως παραξενευθήτε με την λέξη “βομβαρδίζει”, αλλά, για να διαλυθή το πουρί ή ο γρανίτης που είναι γύρω από την καρδιά μας, χρειάζονται βόμβες θεϊκές που να έχουν ως ύλη εκρηκτική την αγάπη του Θεού. Όταν πια διαλυθή ο σκληρός αυτός φλοιός, τότε η καρδιά γίνεται ευαίσθητη και ο άνθρωπος συγκινείται ακόμη και από τις πιο μικρές ευεργεσίες του Θεού » (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι   Ε΄ - Πάθη και αρετές, σελίδα 198).

Ο Κύριος αποκαλεί στην Παραβολή τον δούλο κακό. Χρησιμοποιεί την λέξη αυτή για να κατανοήσουμε εμείς, πόσο μεγάλη αμαρτία είναι η αχαριστία. Ο Κύριος ζητά από εμάς, τους δούλους Του, να χαρίζουμε στους συνανθρώπους μας τα πνευματικά τους χρέη. Δεν χρειάζεται να είμαστε τόσο αυστηροί με τους άλλους ανθρώπους. Ας είμαστε πρώτα αυστηροί με τον εαυτό μας. Ο Χριστός περιμένει από εμάς να έχουμε ευσπλαχνία και συγχωρητικότητα. Αυτά βέβαια προϋποθέτουν τις μεγάλες αρετές της αγάπης και της ταπεινώσεως. Δια της ταπεινώσεως αναγνωρίζουμε τα δικά μας σφάλματα και έτσι συγχωρούμε πιο εύκολα τα σφάλματα των συνανθρώπων μας. Αν στρεφόμαστε στον εαυτό μας και βλέπουμε σε ποια πνευματική κατάσταση βρισκόμαστε, θα είναι πιο εύκολο να κατανοήσουμε τις τυχόν αδυναμίες των άλλων ανθρώπων. Βέβαια αυτό για να γίνει χρειάζεται μεγάλη ταπείνωση και αγάπη.

Πρότυπο αγάπης και ταπεινώσεως είναι ο Ίδιος ο Χριστός. Ο Ίδιος ο Λόγος του Θεού, που ταπεινώθηκε για εμάς λαμβάνοντας την ανθρώπινη φύση. Ο Χριστός θυσιάσθηκε για τα πλάσματά Του, πάνω στον Σταυρό, ως άνθρωπος, ζητώντας την ίδια στιγμή από τον Θεό Πατέρα να συγχωρήσει τους σταυρωτές Του. Όμως ο Θεός έχει και υπερβολική αγάπη για τα δημιουργήματά Του. Όλα όσα έκανε ο Θεός τα έκανε με μεγάλη αγάπη. Αυτό ακριβώς ζητά και από εμάς. Τον Χριστό, λοιπόν,  οφείλουμε να έχουμε ως πρότυπο στη ζωή μας και να βαδίζουμε πάνω στα ίχνη, που χάραξε Εκείνος. Τον Χριστό είχαν ως πρότυπο η Παναγία και όλοι οι Άγιοί μας και γι’ αυτό ευλογήθηκαν τόσο πολύ. Η ζωή τους έγινε Χριστοζωή. Αυτό καλούμαστε να κάνουμε κι εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί. Να γίνουμε αληθινοί Χριστιανοί και όχι ψεύτικοι και υποκριτές.

Αγαπητοί μου φίλοι, πολύ σημαντικό για την πνευματική μας οικοδομή είναι η αυτοκριτική. Όσο ο άνθρωπος γνωρίζει τον εαυτό του, τόσο πιο πολύ αναγνωρίζει πόσο αμαρτωλός είναι. Αναγνωρίζοντας, λοιπόν, ο άνθρωπος την αμαρτωλότητά του, είναι ευκολότερο να συγχωρήσει έναν όμοιό του αμαρτωλό συνάνθρωπο. Δεν είναι τυχαίο που βλέπουμε πνευματικούς ανθρώπους να κατανοούν τις αδυναμίες μας και να είναι επιεικείς μαζί μας. Αυτό γίνεται γιατί έχουν στραφεί, οι άνθρωποι αυτοί, στον εσωτερικό τους κόσμο και αναγνωρίζουν τις διάφορες αδυναμίες τους. Είναι αυστηροί με τον εαυτό τους και επιεικείς με τους άλλους και όχι το αντίθετο. Η άπειρη και μακρόθυμη ευσπλαχνία του Θεού μας, ας είναι πάντα η κινητήρια δύναμη στην αποκατάσταση των σχέσεών μας με τους συνανθρώπους μας.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.

« ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ »

Μετά τον πολλαπλασιασμό, αγαπητοί μου φίλοι, των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων, ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές Του να μπουν στο καΐκι και να πάνε να Τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου Εκείνος διαλύσει τα πλήθη. Αφού τους άφησε να φύγουν, ανέβηκε μόνος Του στο βουνό να προσευχηθεί. Κατά τη διάρκεια της προσευχής Του, το πλοίο δοκιμάσθηκε από σφοδρή θαλασσοταραχή. Κατά τα ξημερώματα ο Ιησούς ήλθε κοντά τους περπατώντας πάνω στη λίμνη. Οι μαθητές τρόμαξαν στην αρχή από το φαινόμενο αυτό, μέχρι που τους μίλησε ο Χριστός και ησύχασαν. Στην πρόσκληση του Χριστού, να περπατήσει πάνω στη λίμνη, ο Απόστολος Πέτρος ανταποκρίθηκε. Στην αρχή τα κατάφερε, μετά όμως άρχισε να βυθίζεται μέσα στα νερά γιατί είχε μπει ο λογισμός της ολιγοπιστίας. Και τότε ο Πέτρος κάλεσε σε βοήθεια τον Κύριο, ο Οποίος και του την έδωσε, λέγοντάς τον ολιγόπιστο.

Ο Κύριος ήθελε να δοκιμάσει τους μαθητές Του στην υπομονή. Ήθελε να τους δώσει να καταλάβουν, ότι πρέπει να αντιμετωπίζουν με γενναιότητα τους πειρασμούς και τις δυσκολίες της ζωής. Η θαλασσοταραχή ήταν μια εξάσκηση των μαθητών στην υπομονή, στην καρτερία και στην προσευχή. Για να αποκτήσει ο άνθρωπος την Θεία Χάρη, πρέπει να περάσει από το καμίνι των θλίψεων και των πειρασμών. Έτσι και οι Απόστολοι έπρεπε να περάσουν από κάποιες δοκιμασίες, προκειμένου μετά να αναλάβουν το σπουδαίο έργο, που τους περίμενε. Οι Απόστολοι θα κήρυτταν σε όλο τον κόσμο, θα έκαναν θαύματα, θα τους έδινε ο Χριστός τη δύναμη να πραγματοποιούν υπερφυσικά γεγονότα, γι’ αυτό και τους εκπαιδεύει στους πειρασμούς, ώστε να μην απελπισθούν, όταν θα συναντούσαν δυσκολίες και αντιξοότητες. Η εμφάνιση του Χριστού στη λίμνη έλυσε τους φόβους των μαθητών και γαλήνεψε τη θάλασσα.

Στη ζωή μας υπάρχουν δύο ειδών πειρασμοί. Υπάρχουν πειρασμοί που αναφέρονται στην πίστη και πειρασμοί που οδηγούν τον άνθρωπο σε διάφορα πάθη. Στους πειρασμούς που έχουν να κάνουν με την πίστη, συγκαταλέγονται η ολιγοπιστία απέναντι στον Θεό, η βλασφημία, η μη παραδοχή της διδασκαλίας της Εκκλησίας, η άρνηση των Ιερών Μυστηρίων και άλλα. Στους πειρασμούς που αιχμαλωτίζουν τον άνθρωπο σε διάφορα πάθη, συγκαταλέγονται η υπερηφάνεια, η πορνεία, η μοιχεία, το μίσος, η γαστριμαργία, η ακηδία και πολλά άλλα πάθη. Τους πειρασμούς αυτούς δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει σωστά ο άνθρωπος από μόνος του. Χρειάζεται τη βοήθεια του Θεού για να τους αντιμετωπίσει. Οι πειρασμοί μας χωρίζουν από τον Θεό. Κάθε τι που μας χωρίζει από τον Θεό, οφείλουμε να το πολεμάμε και να το διώχνουμε αμέσως.

Δυστυχώς στις ημέρες μας κάποιοι έχουν ξεχάσει τον Θεό. Κι εμείς που βρισκόμαστε στον χώρο της Εκκλησίας, δεν ζητάμε την βοήθεια του Θεού. Μάλιστα πολλές φορές ολιγοπιστούμε σαν τον Απόστολο Πέτρο. Στη σημερινή εποχή έχει χαθεί η αγνή και ανόθευτη πίστη. Βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις. Εδώ αξίζει να αναφέρουμε τους Έλληνες αθλητές της κωπηλασίας, που συμμετείχαν στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες,  οι οποίοι αναφέρθηκαν δημοσίως στη στήριξη που είχαν από Αγιορείτη γέροντα, αλλά και στην πίστη τους στον Θεό. Επίσης να αναφέρουμε και τον Ολυμπιονίκη Ηλία Ηλιάδη, ο οποίος δήλωσε ότι πιστεύει στον Θεό και ότι το χάλκινο μετάλλιο θα το αφιερώσει σε Αγιορείτικη Μονή. Λένε κάποιοι πως στην Εκκλησία βρίσκονται άνθρωποι προβληματικοί και φοβισμένοι. Κάνουν μεγάλο λάθος. Στην Εκκλησία υπάρχουν παλληκάρια, υπάρχουν οι λεβέντες του Θεού.

Επανερχόμενοι στο θέμα των πειρασμών, θα ήθελα να αναφερθώ και στους πειρασμούς της στερήσεως των υλικών αγαθών, της συκοφαντίας σε βάρος μας, της ελλείψεως συμπαθείας από τους συνανθρώπους μας, στις ανίατες ασθένειες και σε όλα αυτά που μας ταλαιπωρούν στην καθημερινότητα. Όλους τους πειρασμούς που έρχονται, οφείλουμε να τους αντιμετωπίσουμε με το Ευαγγελικό πνεύμα και τη δύναμη της προσευχής. Οι πειρασμοί, όταν αντιμετωπισθούν σωστά, μπορούν και να μας ευεργετήσουν. Στον αγώνα εναντίον των πειρασμών και των δοκιμασιών στη ζωή μας, έχουμε βοηθό τον Ίδιο τον Κύριό μας. Το φορτίο των θλίψεων το σηκώνει ο Ίδιος ο Χριστός και γίνεται ελαφρύ. Από τη μεριά μας οφείλουμε να πιστεύουμε ακράδαντα, ότι ο Χριστός δεν θα μας εγκαταλείψει. Να μην γκρινιάζουμε και να έχουμε υπομονή στη ζωή μας.

Αγαπητοί μου φίλοι, η Εκκλησία μας δίνει μέσα από τα Μυστήριά Της όπλα πνευματικά, για να αντιμετωπίζουμε τους διάφορους πειρασμούς. Έχουμε λάβει όπλα πνευματικά από τον Θεό, για να πολεμάμε τους πειρασμούς κι όχι να περιπίπτουμε σε ακηδία κι απελπισία. Οι άνθρωποι που οδηγούνται στην αυτοκτονία σήμερα, έχουν χάσει την ελπίδα τους στον Θεό. Ας έχουμε στραμμένο συνεχώς το βλέμμα μας στο Πρόσωπο του Χριστού, για να μη βουλιάζουμε στο πέλαγος των καθημερινών πειρασμών και δυσκολιών της ζωής μας. Ο Χριστός είναι μαζί μας συνεχώς, αρκεί εμείς να καταλάβουμε την παρουσία Του και να πιασθούμε από το χέρι Του, προκειμένου να μας σώσει από τον καταποντισμό των καθημερινών προβλημάτων μας. Μακριά από τον Χριστό και την Εκκλησία Του υπάρχει η απελπισία και το χάος. Μόνο κοντά στον Χριστό υπάρχει ελπίδα και σωτηρία.

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.

« ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΙΩΣΗΦ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΑΦΙΕΡΩΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ Ο ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ »

Μία θέση στο βάθρο θα διεκδικήσει η ελληνική τετράκωπος στον τελικό του Σαββάτου, 4-8-2012 (12:30 ώρα Ελλάδος).

Το πλήρωμα των Γιάννη Τσίλη, Γιώργου Τζιάλλα, Στέργιου Παπαχρήστου και Γιάννη Χρήστου εντυπωσίασε στη 2η ημιτελική σειρά, όπου κατέλαβε τη 2η θέση πίσω από τους Αμερικανούς, με χρόνο 6:02.61.

Στον πατέρα Ιωσήφ από το Άγιο Όρος αφιέρωσε την πρόκριση ο Στέργιος Παπαχρήστος. « Είναι η πρώτη φορά που σε βαριά κατηγορία η Ελλάδα μπαίνει τελικό σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Θέλω να αναφερθώ στον πατέρα Ιωσήφ από το Άγιο Όρος. Μας έστειλε ένα γράμμα, με σοφά λόγια, το οποίο το είχαμε μαζί μας σήμερα και μας βοήθησε πολύ. Πιστεύουμε στο Θεό, πιστεύουμε σε όσους ανθρώπους είναι δίπλα μας. Θα τα δώσουμε όλα τώρα στον τελικό ».

proskynitis.blogspot.gr

« Η ΑΓΙΑ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΕΛΕΣΑ »

Η Αγία Ελέσα γεννήθηκε στην Πελοπόννησο. Ο πατέρας της ήταν ένας πλούσιος άρχοντας Έλληνας, αλλά ειδωλολάτρης. Η μητέρα της όμως ήταν μια αγία γυναίκα με πολλές αρετές και πλούσια χαρίσματα. Δεν είχε παιδιά και γι’ αυτό παρακάλεσε τον Θεό να την λυπηθεί και να την αξιώσει να γεννήσει ένα παιδί. Μια μέρα ενώ βρισκόταν μόνη στο σπίτι και προσευχόταν, άκουσε μια φωνή από τον ουρανό που της έλεγε «Σε ελέησε ο Θεός σε ότι του ζήτησες, και σου έδωσε καρπόν κοιλίας».    

Όταν γεννήθηκε η Ελέσα (την ονόμασαν Ελέσα από τη φωνή που είχε ακούσει η μητέρα της «Ηλέησέ σε ο Θεός»), η μητέρα της την αφιέρωσε στον Κύριο και την βάπτισε χριστιανή, στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος

Όσο μεγάλωνε στην ηλικία, τόσο δυνάμωνε η πίστη της και η αγάπη της προς τον Θεό. Μετά από την αγία κοίμηση της μητέρας της, ενώ η αγία ήταν 14 χρονών, σκέφτηκε ότι δεν θα μπορούσε να ζήσει με τον ειδωλολάτρη πατέρα της, ο οποίος ήθελε να την παντρέψει με έναν άρχοντα.

Γι’ αυτό μετά από πολλή προσευχή και όταν βρήκε κατάλληλη ευκαιρία, έφυγε αφού μοίρασε πολλές ελεημοσύνες σε φτωχούς και σε ορφανά, μαζί με δύο δούλες της και ασκήτευε σε ένα βουνό των Κυθήρων.

Όμως ο πατέρας της, έψαξε και την βρήκε και προσπάθησε να την γυρίσει πάλι πίσω στο σπίτι τους. Στην άρνηση όμως της Αγίας, ο πατέρας της, αφού την βασάνισε πολύ, την αποκεφάλισε την 1η Αυγούστου 375 μ.Χ.

www.xfe.gr