Εφέτος συμπληρώνεται ένας χρόνος από την κοίμηση του Μητροπολίτη πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη. Πέρυσι, στις 28 Αυγούστου, έφυγε από κοντά μας ο μεγάλος αυτός Ιεράρχης της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Έκρινα σκόπιμο, σε αυτή την καθιερωμένη μηνιαία συνάντησή μας, να ασχοληθούμε με αυτή την φωτεινή εκκλησιαστική προσωπικότητα, αφού στα φοιτητικά μου χρόνια, στην Αθήνα, φιλοξενήθηκα στο Οικοτροφείο της Αδελφότητας «Ο Σταυρός», που έφτιαξε ο ίδιος, επί της οδού Ζωοδόχου Πηγής 44. Αισθάνομαι μεγάλη υποχρέωση για αυτή την μεγάλη του ευεργεσία προς το πρόσωπό μου.
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης γεννήθηκε το 1907 στις Λεύκες της Πάρου. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ανδρέας. Οι γονείς του ήσαν ο Νικόλαος και η Σοφία. Στις Λεύκες έλαβε την στοιχειώδη εκπαίδευση. Τα εγκύκλια γράμματα τα διδάχθηκε στο Γυμνάσιο της Σύρου ως υπότροφος, απ’ όπου απεφοίτησε αριστούχος το 1925.
Με τη βοήθεια της κυκλαδίτισσας μητέρας του καλλιεργήθηκε η βαθιά πίστη του, η οποία τον οδήγησε να σπουδάσει στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, απ’ όπου έλαβε το πτυχίο του με τον βαθμό «Άριστα», τον Δεκέμβριο του 1929. Κατόπιν και έως το 1934, διέμεινε στην Ίο των Κυκλάδων όπου η δασκάλα μητέρα του δίδασκε. Εκεί με την μελέτη και την προσευχή προετοιμαζόταν για το μεγάλο έργο, που θα επιτελούσε τα επόμενα χρόνια.
Τα Χριστούγεννα του 1934, προσκεκλημένος από τον αοίδιμο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρό Ιερόθεο, πήγε στο Μεσσολόγγι. Εκεί υπηρέτησε ως Γραμματέας της Ιεράς Μητροπόλεως και ως λαϊκός Ιεροκήρυκας μέχρι τη χειροτονία του.
Το 1935 έγινε Μοναχός και πήρε το όνομα Αυγουστίνος, με το οποίο και έγινε γνωστός. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Ιερόθεο. Σαν διάκονος διορίσθηκε ταυτόχρονα και Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως, στην οποία διακονούσε.
Τον Αύγουστο του 1941 μετατέθηκε στην Μητρόπολη Ιωαννίνων και συνδέθηκε με τον Μητροπολίτη Σπυρίδωνα Βλάχο, τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Ο Μητροπολίτης Σπυρίδων ως Αρχιεπίσκοπος μερίμνησε για την μετάθεση του πατρός Αυγουστίνου στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, προκειμένου να υπηρετήσει ως Ιεροκήρυκας.
Αποκαλύπτοντας για πολλοστή φορά το άφοβο του χαρακτήρα του, σε επίσημη ημέρα, χοροστατούντος του Ιωαννίνων Σπυρίδωνος και παρούσης Ιταλικής στρατιωτικής αντιπροσωπείας των Αρχών Κατοχής, εκφώνησε πύρινο λόγο υπέρ της σκλαβωμένης Πατρίδας.
Οι Ιταλοί αμέσως εξέδωσαν ένταλμα συλλήψεώς του. Ο Ιωαννίνων Σπυρίδων θέλοντας να τον προστατεύσει ενήργησε τα δέοντα, στην Ιερά Σύνοδο, προκειμένου να γίνει η απόσπασή του ως Ιεροκήρυκας στην Μητρόπολη Εδέσσης και Πέλλης. Μόλις έφτασε στα Γιαννιτσά πληροφορήθηκε ότι οι Ιταλοί συνέλαβαν την μητέρα του. Ο Ιωαννίνων Σπυρίδων για μια ακόμη φορά τον βοήθησε και προστάτευσε την μητέρα του.
Εκεί στα Γιαννιτσά το έτος 1942 ο αοίδιμος Μητροπολίτης Εδέσσης και Πέλλης κυρός Παντελεήμων τον χειροτόνησε Πρεσβύτερο, δίνοντάς του και το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Ως Αρχιμανδρίτης πλέον, ο πατήρ Αυγουστίνος περιόδευε τις Μητροπόλεις της Μακεδονίας, πολλές φορές μετατιθέμενος εξαιτίας του ελεγκτικού του κηρύγματος.
Την περίοδο 1943-1945 μετατέθηκε στην Κοζάνη, όπου ίδρυσε την «Εστία συσσιτίων». Μέσα στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής και στην μεγάλη πείνα που επικρατούσε, ο πατήρ Αυγουστίνος διένεμε καθημερινά 8000 μερίδες σπιτικού φαγητού στους πεινασμένους και ταλαιπωρημένους ανθρώπους.
Υπηρέτησε ως στρατιωτικός Ιερέας, με τον βαθμό του λοχαγού, την περίοδο 1947-1949. Το 1951 διορίσθηκε Ιεροκήρυκας στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου υπηρέτησε για 17 ολόκληρα χρόνια. Στον Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ομονοίας έκανε επί σειρά ετών εσπερινές ομιλίες κάθε Κυριακή.
Στην Αθήνα ως Ιεροκήρυκας ίδρυσε την Ιεραποστολική Αδελφότητα «Ο Σταυρός». Ο πύρινος λόγος του πατρός Αυγουστίνου αποτυπώθηκε στις διάφορες εκδόσεις της Αδελφότητας. Εξέδιδε τα περιοδικά «Χριστιανική Σπίθα» και «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας».
Στις 25 Ιουνίου του 1967, χειροτονήθηκε στον Ναό που υπηρετούσε, Επίσκοπος και Μητροπολίτης Φλωρίνης. Σαν Μητροπολίτης χειροτόνησε πολλούς κληρικούς, ίδρυσε Εκκλησιαστική Σχολή στη Φλώρινα, έκτισε δεκάδες Ναούς και Ιδρύματα (Οικοτροφεία, Γηροκομείο, Κατασκηνώσεις και άλλα), ίδρυσε Ραδιοφωνικό Σταθμό και εξέδωσε 85 βιβλία.
Αναγνωρίζοντας την αδυναμία από τα γεράματα, τον Αύγουστο του 2000 υπέβαλε την παραίτησή του στην Ιερά Σύνοδο. Από τότε έζησε στην Ιερά Μονή Αγίου Αυγουστίνου, την οποία είχε δημιουργήσει ο ίδιος, με ησυχία, νήψη και προσευχή, χωρίς να εγκαταλείψει το ποιμαντικό του έργο.
Στις 3 Αυγούστου του 2010 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και στις 28 Αυγούστου εξεδήμησε από τον παρόντα κόσμο. Η μεγάλη αυτή εκκλησιαστική φυσιογνωμία πέταξε για τους ουρανούς, προκειμένου να συναντήσει τον Ιησού Χριστό, που τόσο πολύ αγάπησε στην επίγεια ζωή του. Ας είναι η μνήμη του αιωνία και ας έχουμε την ευχή του.
Πρεσβύτερος Βασίλειος Γιαννακόπουλος.
«ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΕΝ ΑΙΓΙΩ», ΤΕΥΧΟΣ 11, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου