«Έρχεσθε, ότι ήδη έτοιμά εστι πάντα» ( ΛΟΥΚΑ 14, 17 ). Το μεγάλο δείπνο του Θεού, αγαπητοί μου φίλοι, δεν έχει καμιά σχέση με τις παροδικές τέρψεις της επίγειας ζωής. Είναι το δείπνο της Βασιλείας που παραθέτει ο Θεός σ’ εκείνους που αποδέχθηκαν την πρόσκλησή Του και στους οποίους επιφυλάσσει την αιώνια ευφροσύνη. Οι καλεσμένοι όμως του Ιησού στο Ευαγγέλιο αρνήθηκαν με υπεροψία να καθήσουν στο τραπέζι μαζί Του. Προτίμησαν τις πρόσκαιρες ηδονές της ζωής από τη χαρά της αιωνιότητας. Τότε ο μεγάλος οικοδεσπότης οργίσθηκε και κάλεσε πόρνες στη θέση των σοφών, ζητιάνους στη θέση των πλουσίων, αμαρτωλούς στη θέση των Φαρισαίων και γέμισε τις θέσεις του δείπνου.
Η παραβολή του μεγάλου δείπνου δεν αφορούσε μόνο τους ακροατές του Ιησού που αρνήθηκαν την πρόσκλησή Του για σωτηρία. Αφορά και τους σύγχρονους Χριστιανούς, οι οποίοι καθημερινά δέχονται την πρόσκληση της Εκκλησίας για σωτηρία και συγκεκριμένα για τη συμμετοχή τους στο μυστικό τραπέζι της Θείας Ευχαριστίας. Ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας αναφέρει τα εξής : « Ας μη βλέπουμε, λοιπόν, την Ευχαριστία σαν μέσο χάριτος, μιας χάριτος αφηρημένης και ανεξάρτητης από τη Χριστολογία, αλλά ως αυτόν τον ίδιο το Χριστό, που σώζει τον άνθρωπο και τον κόσμο, και μας συμφιλιώνει με το Θεό δια του εαυτού Του » ( Η Κτίση ως Ευχαριστία, σελίδα 20 ). Είναι πολύ σημαντικό να κοσμήσουμε τη ψυχή μας και να την ετοιμάσουμε να παρακαθήσει στο μεγάλο δείπνο της Θείας Λειτουργίας.
Οι άνθρωποι της Παραβολής αρνήθηκαν την πρόσκληση του οικοδεσπότη για γελοίους λόγους. Ο πρώτος ισχυρίσθηκε, ότι αγόρασε καινούργιο αγρό και έπρεπε να πάει να τον δει. «Αγρόν ηγόρασα, και έχω ανάγκην εξελθείν και ιδείν αυτόν» ( ΛΟΥΚΑ 14, 18 ). Ο δεύτερος είχε αγοράσει πέντε ζευγάρια βοδιών και ήθελε να τα δοκιμάσει. «Ζεύγη βοών ηγόρασα πέντε, και πορεύομαι δοκιμάσαι αυτά» ( ΛΟΥΚΑ 14, 19 ). Ο τρίτος χρησιμοποίησε τη γυναίκα του σαν δικαιολογία. «Γυναίκα έγημα, και δια τούτο ου δύναμαι ελθείν» (ΛΟΥΚΑ 14, 20). Και οι τρεις που περιφρόνησαν τη θεϊκή πρόσκληση ήταν άνθρωποι με στενή καρδιά και μικρό μυαλό. Έμειναν δεμένοι στις ψευτοχαρές της ζωής και αρνήθηκαν την αιώνια χαρά, την οποία απόλαυσαν «οι πτωχοί και ανάπηροι και χωλοί και τυφλοί» ( ΛΟΥΚΑ 14, 21 ), οι οποίοι υπάκουσαν με ταπείνωση.
Οι τρεις αρνητές έχουν και στις ημέρες μας πολλούς μιμητές. Πολλοί είναι εκείνοι οι Χριστιανοί που στο κάλεσμα της Κυριακάτικης καμπάνας αδιαφορούν και περιφρονούν αυτήν την πρόσκληση του Θεού. Οι περισσότεροι αδελφοί μας Χριστιανοί το πρωϊνό της Κυριακής κοιμούνται και αναπαύουν την καταπονεμένη από το γλέντι και την οινοποσία σάρκα τους. Άλλοι τρέχουν με άγχος να συνεχίσουν την εργασία τους. Άλλοι πάνε εκδρομές. Άλλοι πάλι περιφρονούν την Εκκλησία και την χλευάζουν. Κάθε Κυριακή δονείται η ατμόσφαιρα από τις γλυκόφθογγες κωδωνοκρουσίες των Εκκλησιών και όμως πολλοί είναι εκείνοι που αδιαφορούν στο κάλεσμα του Θεού, μάλιστα μερικές φορές και την πολεμούν. Δεν ανέχονται το λιβάνι, ανέχονται όμως τον καπνό από το τσιγάρο. Δεν μπορούν να καθήσουν στην Εκκλησία, κάθονται όμως με τις ώρες στα νυχτερινά κέντρα διασκεδάσεως.
Η Θεία Λειτουργία είναι μια πράξη του λαού και του Θεού. Μέσα στη Θεία Λειτουργία συνεχίζεται το έργο της Οικονομίας του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Ξαναγεννιέται, ξανασταυρώνεται και πάλι ανίσταται ο Ιησούς Χριστός. Όπως στο Μυστικό Δείπνο έτσι κι εδώ μεταβάλλεται το ψωμί σε Σώμα Χριστού και το κρασί σε Αίμα Χριστού. Κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας η Εκκλησία γίνεται ουρανός και εμείς με την μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων γινόμαστε σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού. Κατά την ώρα της τελέσεως της Θείας Ευχαριστίας ζούμε τα μυστήρια του Θεού και μεταφερόμαστε στον ουρανό.
Αγαπητοί μου φίλοι, μέσα στην Εκκλησία ειρηνεύουμε, λύνουμε τα προβλήματα που μας απασχολούν, ανακαινιζόμαστε και χαριτωνόμαστε. Ο οικοδεσπότης του σύμπαντος μας προσφέρει το φάρμακο που μας κάνει θεούς κατά χάριν. Είναι το μέγα δείπνο, η Θεία Λειτουργία, στο ιερό τραπέζι της οποίας παρατίθεται το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Με το φάρμακο αυτό της αθανασίας καταφλέγεται κάθε ακαθαρσία. Μεταμορφώνεται η καθημερινότητα και αποκτά νόημα η ζωή. Με το φάρμακο της Ζωής, ο κόσμος γίνεται Εκκλησία και η ζωή υψώνεται από το βιολογικό επίπεδο της συνυπάρξεως ατόμων σε μια κοινωνία αγάπης. Θα τελειώσουμε με κάτι που είχε γράψει η Τατιάνα Γκορίτσεβα, εκ των διανοουμένων της Ρωσίας : « Η ορθόδοξη Λειτουργία είναι η Θεολογία μας, το ήθος μας και η αισθητική μας » ( Η τρέλλα να είσαι Χριστιανός, σελίδα 32 ).
Με αγάπη Χριστού,
π. Βασίλειος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου