« ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ »

Μαθαίνοντας για την κοίμηση του Μητροπολίτη πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη, στενοχωρήθηκα γιατί έφυγε από κοντά μας μια μεγάλη μορφή της Εκκλησίας μας.

Όμως την στενοχώρια την διαδέχθηκε η χαρά, ότι ο πατήρ Αυγουστίνος βρίσκεται τώρα στην αγκαλιά του Χριστού μας, που τόσο πολύ αγάπησε κατά την επίγεια ζωή του.

Στα αυτιά μου αντηχούν τα δυναμικά και ενθουσιώδη κηρύγματά του για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία μας. Τέτοια κηρύγματα σπανίζουν!

Δεν φοβήθηκε τους ισχυρούς της γης. Τα έβαζε με όποιον πολεμούσε την Πίστη και την Πατρίδα. Ήταν γνήσιος εργάτης του Ευαγγελίου και η ζωή του δεν ήταν υποκριτική.

Τι άλλο να γράψω για τον μεγάλο αυτόν αγωνιστή της Ορθοδοξίας; Ὀτι και να γράψω θα είναι φτωχό μπροστά σε αυτή την μεγάλη προσωπικότητα!

Θέλω να τον ευχαριστήσω από τα βάθη της ψυχής μου για την φιλοξενία, που μου παρείχε στο Οικοτροφείο της Ιεραποστολικής Αδελφότητας «Ο Σταυρός», όταν ήμουν φοιτητής στην Θεολογική Σχολή Αθηνών.

Όσο ζω θα τον θυμάμαι με αγάπη και σεβασμό και θα τον ευγνωμονώ για όσα μου πρόσφερε στην φοιτητική μου ζωή. Ας είναι η μνήμη του αιωνία! 

Πρεσβύτερος Βασίλειος Γιαννακόπουλος.

« ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ »

Εκοιμήθη σύμφωνα με πληροφορίες της "Romfea.gr" σήμερα Σάββατο, 28 Αυγούστου 2010 ο αγωνιστής Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης σε ηλικία 104 ετών, μια ημέρα σημαδιακή αφού στο Άγιον Όρος εορτάζεται σήμερα με το παλαιό η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Να σημειωθεί, ότι ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο της Φλώρινας για 26 ημέρες, μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη, ενώ την τελευταία ημέρα παρουσίασε νεφρική ανεπάρκεια.

Επίσης, αξίζει να αναφερθεί, ότι χθες Παρασκευή ο Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος, κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων.

Ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης, γεννήθηκε στις Λεύκες Πάρου στις 20 Απριλίου του 1907.

Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1929. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1935 και Πρεσβύτερος το 1942.

Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος στη Μητρόπολη Αιτωλίας, ως στρατιωτικός ιερέας και ως Ιεροκήρυκας στην Αθήνα. Εξέδωσε δεκάδα περιοδικών, ίδρυσε οικοτροφεία φοιτητών και μαθητών, ηγείται Ιεραποστολικής αδελφότητος Θεολόγων " Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ", εξεφώνησε κηρύγματα καθ΄ άπασαν την χώραν, συνέγραψε περί τα ογδοήκοντα δύο θρησκευτικού περιεχομένου βιβλία.

Στις 25 Ιουνίου του 1967 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας. Στις 14 Ιανουαρίου του 2000 παραιτήθηκε λόγω γήρατος.

Τέλος, στις 28 Αυγούστου 2010 εκοιμήθη σε ηλικία 104 ετών.

www.romfea.gr

« ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΓΕΡΟΥΣ, ΠΑΝΤΑ Ν’ ΑΝΤΑΜΩΝΟΥΜΕ »

Καθώς το διαβόητο μνημόνιο, η τρόικα, το Δ.Ν.Τ., ο Γιωργάκης και η απάνθρωπη Νέα Τάξη, που όλοι αυτοί εκπροσωπούν, προσπαθούν να δηλητηριάσουν τη ζωή μας, να σβήσουν την ελπίδα, να διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό και να μεταβάλουν τους Έλληνες από ελεύθερους πολίτες σε ζαλισμένο κοπάδι, έρχονταν στο νου μας ως αντίδοτο οι στίχοι του γνωστού και αγαπημένου τραγουδιού του Διονύση Σαββόπουλου «…να μας έχει ο Θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε, βρε, με χορούς κυκλωτικούς κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς…».

Η κατοχική μας κυβέρνηση μέσα στο κατακαλόκαιρο επιτείνει τον καύσωνα της Νέας Τάξης, «…σαν το λίβα που καίει τα σπαρτά…» - για να θυμηθούμε τα λόγια του στρατιωτικού εμβατηρίου, που κάποτε τραγουδούσαμε - αλήθεια γιατί τα τελευταία χρόνια δεν ακούγονται τα λόγια των εμβατηρίων; Ψηφίζει, λοιπόν, η κυβέρνηση την κατάλυση του κοινωνικού κράτους ανατρέποντας τις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό. Μας αφαιρούν πράγματα που κερδίσαμε με αίμα και ιδρώτα. Οδηγούν σε οικονομική εξαθλίωση τον ελληνικό λαό. Και, για να διαλύσουν πλήρως τον κοινωνικό ιστό, προσπαθούν να μας βάλουν να αλληλοφαγωθούμε. Δεν θα τους κάνουμε το χατήρι.

Τώρα το καλοκαίρι, μάλιστα, θα χρησιμοποιήσουμε κατ’ εξοχήν ένα όπλο που δεν διαθέτει η Νέα Τάξη. Θα λειτουργήσουν « των Ελλήνων οι κοινότητες », αυτές που κράτησαν το Γένος και στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Εκεί στα χωριά, στις ρίζες, όπου θα επιστρέψουμε για ξεκούραση αλλά και πνευματικό ανεφοδιασμό, θα ανταμώσουμε οι φίλοι, θα ρθούν οι ξενιτεμένοι, θα στήσουμε τους κυκλικούς χορούς στα παραδοσιακά μας πανηγύρια, θα ψάλουμε τιμώντας τους αγίους μας, θα τραγουδήσουμε τα τραγούδια μας και θα αφήσουμε στη μιζέρια τους τούς σύγχρονους Αμερικανοτσολιάδες, που ως θλιβεροί υπαλληλίσκοι της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών δεν γνωρίζουν ούτε να ζουν ούτε και να πεθαίνουν ως Έλληνες.

Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ.

Περιοδικό «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ», ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2010, ΤΕΥΧΟΣ 72.

« Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ »

Με πνευματική χαρά και ευφροσύνη εορτάζει κι εφέτος ο ευσεβής ορθόδοξος λαός το μεγάλο γεγονός της ενδόξου Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το Μυστήριο του χαροποιού θανάτου της Παναγίας, αγαπητοί μου φίλοι, ερμήνευσαν και σχολίασαν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας με βαθυστόχαστα εγκώμια και θεολογικές ομιλίες. Οι Ιεροί Υμνογράφοι προσέφεραν στον πιστό λαό τα υψηλά του νοήματα με μορφή ύμνων που τους ψάλλουμε τις ημέρες αυτές. Με πηγή την Ιερή Παράδοση οι Ιεροί Υμνογράφοι συνέθεσαν τους ασύγκριτους σε βάθος και νοήματα ύμνους της Κοιμήσεως, τους κανόνες, τα κοντάκια και τα εγκώμια. Η Υμνολογία και η Εικονογραφία παρουσιάζουν το συγκλονιστικό γεγονός της Μεταστάσεως της Υπεραγίας Μητέρας του Κυρίου μας.

Η Παναγία με την Κοίμησή της νίκησε τους όρους της φύσεως. Κατατέθηκε στον τάφο σαν νεκρή, αλλά δεν κρατήθηκε από τον θάνατο. Μιμήθηκε στο θάνατό της τον Υιό και Θεό της. Ο τάφος δεν στάθηκε ικανός να κρατήσει το αγιασμένο σώμα της. Ανέβηκε στον ουρανό για να συνδοξασθεί με τον Χριστό, τον Υιό και Θεό της. Η Μητέρα του Θεού, η Μητέρα που γέννησε τον Θεάνθρωπο, δεν θα μπορούσε να μείνει μέσα στο μνήμα. Η Παναγία έδωσε τον εαυτό της για να γίνει η σάρκα και το σκήνωμα του Θεού Λόγου κι έτσι οι άνθρωποι και ο κόσμος να δεχθούν στο Πρόσωπό της το Δημιουργό και Σωτήρα τους. Με το θάνατό της λύθηκε προσωρινά ο σύνδεσμος ψυχής και σώματος. Με την Μετάστασή της ολοκληρώνεται το Μυστήριο του θανάτου της Παναγίας μας.

Αν και μετετέθη στους ουρανούς η Θεοτόκος δεν εγκατέλειψε τον κόσμο. Η αγιότητά της ρέει σ’ ολόκληρο το Σώμα της Εκκλησίας. Ενωμένη με τον Χριστό από το θαύμα της Ενσαρκώσεως εξακολουθεί να στέλνει σε μας, τους σημερινούς Χριστιανούς, τις ακτίνες της λαμπρότητας και της αγάπης της. Εξακολουθεί να φωτίζει το δρόμο της σωτηρίας κάθε πιστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν την ανακηρύσσει θεά, αλλά Μητέρα των Χριστιανών, που με τις μεσιτείες της συμπαρίσταται στις δοκιμασίες των ανθρώπων, πραΰνει τους πόνους τους και γαληνεύει τις ψυχές τους. «Η Θεοτόκος κατέχει κεντρική θέση – μας λέει ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Μιχαήλ Καρδαμάκης – στην οικονομία της σωτηρίας και παραμένει στο κέντρο του μυστηρίου της Εκκλησίας, που είναι μυστήριο Χριστού». (Ορθόδοξη Πνευματικότητα, σελίδα 207).

Το μυστήριο της Θεοτόκου νοείται πάντοτε σε σχέση με το μυστήριο της Θείας Οικονομίας. «Το όνομα της Θεοτόκου άπαν το μυστήριον της οικονομίας συνίστησι», διδάσκει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. ( P.G. 94, 1029. 1032 ). Η Θεοτόκος είναι η Παναγία, όχι με κάποια ηθικιστική έννοια, αλλά με την έννοια της υπακοής της να διακονήσει το θαύμα της σωτηρίας. Παρατηρεί πάλι ο πατήρ Μιχαήλ Καρδαμάκης : « Η Θεοτόκος είναι η υπηρέτις της σωτηρίας της ανθρωπότητας αλλά και το ευχαριστιακό δώρο της ανθρωπότητας προς το Σωτήρα της ». ( Ορθόδοξη Πνευματικότητα, σελίδα 207 ). Η Θεοτόκος εκτός από Μητέρα του Θεού είναι και Μητέρα των ανθρώπων. Είναι Μητέρα όλων μας. Είναι η ευλογημένη ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες. Είναι η Πλατυτέρα των Ουρανών.

Η Παναγία είναι η μεσίτριά μας προς τον φιλάνθρωπο Θεό. Έχει τη δύναμη να μας βοηθήσει σε όλα τα προβλήματά μας. Είναι έτοιμη να εισακούσει κάθε αίτημά μας, που είναι βέβαια για το συμφέρον μας. Η Παναγία είναι έτοιμη να βοηθήσει τους πονεμένους γονείς που έχασαν το παιδί τους, τις χήρες, τα ορφανά, τους ανθρώπους που βιώνουν μοναξιά, τους άνεργους νέους μας, τους διαζευγμένους, τους αμαρτωλούς ανθρώπους, όλους τους πονεμένους. Όλες μας οι αιτήσεις και όλα μας τα προβλήματα εναποτίθενται στα χέρια της. Αναστενάζουμε μπροστά της, όσοι πονάμε κι αμέσως κομματιάζεται ο πόνος μας, φεύγει η πίκρα μας και οι αναστεναγμοί μας. Ο κουρασμένος άνθρωπος της σημερινής περίεργης εποχής μας επιζητά στο Πρόσωπό της παρηγοριά και ανακούφιση, που σίγουρα θα τη βρει κοντά της.

Αγαπητοί μου φίλοι, δεν στερηθήκαμε την Παναγία με τη σωματική έξοδό της από τον κόσμο. Την έχουμε για πάντα μέσα στην Εκκλησία μας, στις εικόνες και στα σύμβολα, στις κόγχες και κυρίως μέσα στο Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας. Η Θεοτόκος ελέησε και εξακολουθεί να ελεεί την ανθρώπινη φύση. Με αυτή την πίστη ας καταφεύγουμε όλοι στη Μητρική προστασία της. Ας μη διστάζουμε να την παρακαλούμε για τους πόνους και τις θλίψεις μας, για τις δοκιμασίες και τα προβλήματά μας, για κάθε συμφορά που παρουσιάζεται στη ζωή. Και να μη ξεχνάμε να την ευχαριστούμε για το πλήθος των ευεργεσιών και δωρεών της προς εμάς. « Πάντες προσκυνήσωμεν αυτήν δεόμενοι. Συγγενούς οικειότητος, μη επιλάθη Δέσποινα, των πιστών εορταζόντων, την παναγίαν σου Κοίμησιν ». ( Δοξαστικό της Λιτής ).

Με αγάπη Χριστού,

π. Βασίλειος.

« ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ »

Μέσα στην Εκκλησία, τα μέλη της Εκκλησίας αγωνίζονται διαρκώς να μετακινηθούν από το δαιμονικό ναρκισσισμό στην εκκλησιαστικότητα, που είναι η αντανάκλαση της τριαδικότητας του Θεού.

π. Φιλόθεος Φάρος

« Πριν και μετά το Πάσχα », σελίδα 175.